Ψάχνει για λεφτά και για τη… χαμένη κ@ύλα
Η έκτακτη γενική συνέλευση της ΠΑΕ ΠΑΟΚ που θα γίνει τη Δευτέρα (5/3) θα έχει μπόλικα νούμερα, μπορεί να έχει κάποιες «μαχαιριές» αλλά σίγουρα δε θα έχει ένα πράγμα. Δε θα έχει αισιοδοξία.
Και αυτό διότι το ποτήρι αυτή τη στιγμή δεν είναι στα μισά για να πει κανείς ότι ο ένας το βλέπει μισογεμάτο και ο άλλος το βλέπει μισοάδειο. Το ποτήρι έχει μέσα… μια γουλιά νερό και τα στόματα που θέλουν να ξεδιψάσουν είναι πολλά.
Τι θα κάνει ο Ζήσης Βρύζας; Από τη μια θα εξηγήσει το πώς άδειασε το ποτήρι και από την άλλη θα πει στους φιλάθλους «γεμίστε το».
Αλλά και ο φίλαθλος, τι να πρωτοκάνει; Η άνεση με την οποία έβαζε το 2008, το 2009, άντε και το 2010 το χέρι στη τσέπη έχει περάσει. Και τώρα το βάζει, αλλά αντί για λεφτά, το χέρι φτάνει κατευθείαν…στη κάλτσα.
Και δεν είναι μόνο τα λεφτά που έφυγαν. Είναι και αυτή η ριμάδα η κ@υλα. Πόσο δίκιο είχε ο Ζαγοράκης όταν έκανε εκείνη την – ιστορική όπως αποδυκνύεται – ρητορική ερώτηση σ’ ένα του ξέσπασμα στη τελευταία του συνέντευξη Τύπου ως πρόεδρος του ΠΑΟΚ, όταν με ένταση και πάθος ρωτούσε «που πήγε ρε παιδιά αυτή η κ@υλα που είχαμε πριν από τέσσερα χρόνια;»
Μπορεί αλήθεια να ξαναβρεθεί; Κακά τα ψέματα. Για ν’ αντέξεις το μαστίγιο, πρέπει να υπάρχει μπροστά σου ένα καρότο.
Τώρα; Που είσαι τσακισμένος από το μαστίγωμα των τελευταίων ετών και τελικά ούτε αυτό το καρότο δεν έφαγες, αντέχεις; Η πρώτη απάντηση που μπορεί να δοθεί είναι η πιο εύκολη. «Έλα μωρέ τώρα, να πούμε, ξέρω ‘γω… ΠΑΟΚ είσαι». Αυτό όμως, ούτε τρώγεται, ούτε και φτάνει.
Που καταλήγουμε; Ο Βρύζας έχει ένα βουνό να ανέβει. Όπως είχε και ο Ζαγοράκης όταν ανέλαβε. Ο Ζαγοράκης όμως είχε δίπλα του τον αδερφό του Βρύζα, τον αδερφό του Σάντος και δεκάδες κ@υλομένους ΠΑΟΚτσήδες που έβλεπαν το δίδυμο (Ζαγορ – Βρύζα) και βάζαν μπροστά τα στήθια τους και τα λεφτά τους για να καταπιεί ο ΠΑΟΚ την ανηφόρα.
Ο Βρύζας τι έχει; Ο Βρύζας έχει δίπλα του την οικογένεια Σαχπαζίδη, τον Λάσλο Μπόλονι και δεκάδες απορημένους και προβληματισμένους ΠΑΟΚτσήδες που κοιτιούνται μεταξύ τους και, όπως ο Βασίλης Αυλωνίτης στην «ωραία των Αθηνών» αναρωτιούνται «ωρέ, που πάμε ρε;».
Πριν από τέσσερα χρόνια ο ΠΑΟΚ χρειαζόταν δύο πράγματα για να επιβιώσει. Ότι χρειαζόταν και πάντα, για να λέμε την αλήθεια. Λεφτά και υπομονή. Και οι φίλαθλοί του και λεφτά δώσανε με το τσουβάλι και υπομονή έκαναν.
Και τέσσερα χρόνια μετά, καλούνται οι ίδιοι να ξαναδώσουν λεφτά και να ξανακάνουν υπομονή. Σίγουρα, ούτε λεφτά έχουν όπως είχαν πριν από τέσσερα χρόνια, ούτε και υπομονή έχουν.
Και μιλάω καθαρά για τους φιλάθλους του ΠΑΟΚ. Οι οπαδοί; Ο οπαδός, όση πίκρα και να φάει, ακόμα και αν πει κάποια στιγμή «άσε με ήσυχο μωρέ, δεν ασχολούμαι», σε δυο μέρες θα τρώγεται με τα ρούχα του και θα αρχίσει να ρωτάει «τι έγινε; τι έχουμε;» για να είναι και πάλι κοντά στην ομάδα.
Τι να κάνουμε. Ο ΠΑΟΚ δεν είναι τατουάζ να το σβήσεις, γυναίκα να τη χωρίσεις, αίμα να το αλλάξεις, ναρκωτικό να το κόψεις, ρούχο να το αλλάξεις.Γι’ αυτούς ο ΠΑΟΚ είναι κάτι που κουβαλάς από τη στιγμή που κόβεται ο ομφάλιος λώρος και μέχρι το τέλος.
ΑΚΟΥΛΟΥΘΗΣΤΕ ΜΑΣ ΣΤΟ FACEBOOK
ΜΕ 12.333 ΜΕΛΗ ΗΜΑΣΤΕ Η ΠΙΟ ΕΝΕΡΓΗ ΠΑΟΚΤΣΙΔΙΚΗ ΣΕΛΙΔΑ ΣΤΟ FACEBOOK:
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου