Ξεκινήσαμε φέτος να πάμε ένα ταξιδάκι καλοκαιρινό, μια βδομάδα - δεκαπέντε μέρες το πολύ. Έτσι λέγαμε... Χωρίς λεφτά στην τσέπη, δε μπορέσαμε να ψωνίσουμε προμήθειες όταν όλοι ξόδευαν, με ένα σακ βουαγιάζ στην πλάτη, κρατημένοι χέρι χέρι. Και μας πιάσανε τα χιόνια με τα μαγιό, λατρεία μου. Και κοντέψαμε να φτιάξουμε Μάρτη στο χέρι, να μη μας κάψει ο ήλιος. Ξεκινήσαμε για μια βόλτα εδώ πιο πάνω, άντε, είπαμε και να πεταχτούμε και μέχρι τη Σκανδιναβία και τελικά, γυρίσαμε πάλι όλη την Ευρώπη. Μόνο με την τρέλα μας και τον έρωτά μας. Τι Λονδίνα και τί Ρωσίες και τι Δουβλίνα... - (Θυμάσαι τα Αγγλάκια πως χάζευαν;)
Οκ. Ζοριστήκαμε. Κρίση, υποχρεώσεις, λογαρισμοί, γαμησιάτικα από λάθη του παρελθόντος... Αναγκαστήκαμε να αφήσουμε το χαϊδεμένο μας να φύγει μακριά και να πάει έξω. Μη στεναχωριέσαι μωρό μου. Θα ξανάρθει ο μικρός. Θα μαζέψει εμπειρία και λεφτά και θα γυρίσει εδώ, πάλι. Ξέρεις πώς τον μεγαλώσαμε. Δεν του 'χεις εμπιστοσύνη; Ούτε εγώ χάρηκα. Εγώ το ξέρω πώς κοιμάμαι... Αλλά δε γινόταν αλλιώς. Και μετά, να σου πω κάτι άλλο; Το καλοκαίρι έφτασε. Εμείς, θα ετοιμάσουμε πάλι το σακιδιάκι μας και όπου μας βγάλει, ρε χαζό. Με τα φιλιά και με τα χάδια και με τους καβγάδες και με τις ρετσίνες και με τα γούστα μας. Θα τους χαζέψουμε όλους πάλι. Θα μας κοιτάνε και δε θα το πιστεύουν. Θα σκάσουνε... Αν και... σάμπως μας νοιάζει τι κάνουν οι άλλοι; Εμείς να έχουμε ο ένας τον άλλον. Καλά;
Δικαίωμά σου ψυχή μου, καμιά φορά να μην ανταποκρίνεσαι στα όνειρά μου. Εσύ με έμαθες να μην έχουν ταβάνι. Εσύ αποδείχτηκες άπειρες φορές, ανώτερο... περιστατικό, από ότι ήμουν μαθημένος να αντιμετωπίζω στη ζωή. Εγώ, εδώ. Δίπλα σου. Δικός σου. Άρρωστος με σένα. Έτοιμος για όλα. Για πολλά ταξίδια. Για μεγάλα πράγματα. Εγώ εύχομαι να μη σε απογοητεύσω ποτέ. Εσύ, μπορείς και να το κάνεις καμιά φορά. Δικαίωμά σου. Το έχεις κατακτήσει.
Αιώνιος αιχμάλωτός σου.
Τζαντζαράς
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου